https://www.youtube.com/watch?v=CaHrMQJhWhA

Yeni gelenler ile özel olarak tanıştıkdan sonra,
ben tekrardan odama geçip günlük işlerin ve değişim olacağı için
tim hakkında bilgileri yazdım.

Geri kalan zamanı yazmamak daha doğrusu vakit kaybetmemek için atlıyorum

Akşam ben ve Yılmaz Ütğm. ile oturmuş kahvelerimizi yudumlarken
muhabbet ediyoruz.

Bir ara kahveler bitmiş ve 10 dk sonra
isteyeceğimiz çaydan önce ki zamanda hafif bir tebessüm ile
B:Ben Y:Yılmaz Ütğm.

B:Komutanım sizin taburun değişim yeri belli oldu mu?
Y: Belli oldu aslanım fakat biz tabur değişimine değilde operasyona
katılmaya gideceğiz.
B:Nereye komutanım?
Y:Tunceli
B:Operasyon dediğiniz komutanım belli bir şey mi?
Y:Ya operasyon dediğim aslındaTunceli'de bulunan Munzur Dağı
bölgesinde arama-tarama faaliyeti fakat terör unsurlarının varlığı bilindiği için
bizi takviye olarak değil de direk öncü grup olarak gideceğiz.
B:Allah yardımcınız olsun komutanım dedim.

Hemen MUNZUR DAĞ'ının bir kaç fotoğrafını atayım;
Dağımızın fotoğrafı:
- http://www.imgim.com/munzur-dagi.jpg
- http://www.imgim.com/483881.jpg
Yüksekliği 3000 metre civarındadır daha fazla da olabilir.

Çayımız gelmişti. Varya öyle böyle değil DAVŞAN GANI bir çay.
Her yudumunda bambaşka bir tat ve zevk alıyordum.

Bunu iler ki bölümlerde de yazacağım inanın askerde içilen,yiyilen ve yapılan
her şey batıda yapmak ile doğuda yapmak arasında fark vardı.

Batıda ki herhangi bir asker;
"Yarın çay güzel olur mu?"
"Yarın hangi yemek çıkacak? "
"Yarın nöbet var mı?"
gibi sorular sorarken,

Doğuda ki herhangi bir asker(o dönemlerde);
"Yarın çay içebilecekmiyiz?"
"Yarın yemek yiyebilecek miyiz?"
"Yarın nöbet tutabilecek miyiz?"
gibi ölümü hissederek yaşıyorlardı.