O gece konuşmadık, bütün gece neden yalan söylediğini düşündüm. iki ihtimal vardı beyler. Ya benimle ciddi birşeyler düşünüyordu, bi erkekle kafede oturduğunu söylerse aramıza mesafe gireceğini düşünmüştü, yada beni giblemiyordu o yüzden gerçekte ne yaptığını söyleme ihtiyacı duymamıştı bile. ikinci seçenek daha gerçekçi gelmişti bana, her ne kadar öyle olmamasını istesemde.

Kafamda sorularla uyuya kalmışım, ertesi sabah o moral bozukluğuyla gitmedim okula. Bide gibtiğimin liselilerin çekemezdim, kendimi ciddi ciddi üniversiteli sanmaya başlıyordum beyler. Sabah gamze günaydın yazdı ama cevaplamadım, sonra o da mesaj atmadı. 2 gün hiç konuşmadık, iki günün sonunda metroda karşılaştık yanıma geldi. Neden mesaj atmıyosun diye sordu, sen yalan söyle sonra niye mesaj atmıyosun diye triplere gir, giberler kızım.

Neden yalan söyledin, dedim gayet yalın bi şekilde. Anlamadım dedi, anlamayacak bişey yok bana neden yalan söyledin diye tekrarladım. Mal mal suratıma bakmaya devam etti, sevcanla olduğunu söylediğin gün değilmişsin dedim. Kafasını yere eğdi. Gamze sarhoşken yanınıza geldiğimde sana inandığımı söylemiştim ya, sen o inancı sarstın dedim ve indim metrodan. Arkamdan questzum diye seslensede giblemedim, yalan söylenmesine gelemiyordum beyler, ne olursa olsun..