tamam dedim o adamın dediğini yapıcam ve hiç aklıma getirmiycem , getirmiycem getirmiycem ... aaaaa lanet olsun getirmiycem dedikçe beynimden aklımdan çıkmıyo, sakin ol dedim içimden kendime hemde defalarca defalarca tekrarlayarak.
sakin olamadım tabii .. hızlı adımlarla girdim apartmandan nefes nefese kalmıştım ..ve o sırada onunla , o çocukla çarpıştık ve durdum yuzune bakıp kusura bakma dedim ama
hiç bir şey demeden hızlıca çıktı apartmandan , yüzüne baktığım an .. işte o an beynime kazılan andı .. bi gariplik vardı çıkmıyordu aklımdan .. gözleri hep yere bakıyodu daha görememiştim , göz göze gelememiştim , ama içimde o çocukla
göz göze gelmek için müthiş bi adını koyamadığım istek vardı.
belkide benim ki korkularıyla yüzleşmeye çalışmaktı..Ama o çocuktan korkmuyordum ki?
bindim asansöre . 1.. 2 oppss ne oldu?