3 gün önce yedinci ayımı doldurduğum yani gerçek anlamda yaşama amacım olan bir sevgilim var.
ankarada oturuyorum ben,o istanbul da , şuana kadar bir kez görüşebildik o da daha yeni oldu işte geçen hafta perşembe sabah buluştuk ilk kez , hayatımın gerçek anlamda en mutlu günüydü öyle bir sarıldı ki hiç bırakmayacak gibi, dakikalarca durduk öyle. neyse konu bu değil ve aşk acısı çeken panpalarımdan da özür diliyorum nispet yapar gibi olmamıştır umarım.
Şimdi biz 4 gün beraberdik hep çok güzel anlar geçirdik, şimdi oturduğu yeri ifşa etmeyeceğim ama Avrupa Yakası'nda bir yer ,ulan her tarafta bize hayvan gibi bakan kekolar vardı halbuki tek yaptığımız da el ele kol kola gitmek. Ben oradayken bir olay olmadı ama beyler keko olarak tabir ettiğimiz varlıklar ciddi olarak orayı işgal etmiş .
ben şuan ankaradayım bir daha ne zaman yanına giderim bilmiyorum ama korkuyorum lan ben yokken bir şey olacak diye. Çok az dışarı çıkan bir kız zaten ama çevre o kadar bozuk ve herkesin aklı o kadar gibinde ki her zaman irtibat halinde olmazsak ben triplerden triplere giriyorum paranoyaya bağlıyorum.
sizinle paylaşmak istedim beyler,her gördüğünüz güzel kıza dibiniz düşmesin , sapkın fikirlerden uzak durun zor bir şey değil yani. Aslında bu kadar korkma sebebim de sözlük dıbına koyim, yengeci kuzenci alagavatlar yüzünden paranoyak oldum.

bunu insan okuyacak bin yazmak isteyenler yazabilir bu sayede başlık yukarı çıkar iyi günler