Başlıktan da anlayacağınız üzere oto yıkamacı diye girdiğim mekanda beklediğimin çok aksi şeyler yaşadığım hikayemi sizlerle paylaşıcam.

Lise 3 yazıydı yani lise 4 e geçeceğim zamanlar. yazın her gencin ya da çocuğun istediği gibi ben de para kazanmak cebim dolu gezmek istiyordum.bir cafeye girdim iki hafta içinde. sözde garsonduk ama bildiğiniz hamallık bir taş taşıtmadıkları kalıyordu. daha önce hiç çalışmamış olduğumdan zor geldi. bahşişleri almak için hafta sonunu bekleyip işten ayrılacağımı söyledim. adamlar da anlayışla karşıladı, karşılamasalar da pek farketmezdi zaten çalışamazdım daha fazla.1 haftalık sigara paramı anca karşılayacak kadar para almıştım.e tabi insan bir yerden paranın ucunu görünce duramıyor. yine buram buram iş aramaya başlamıştım. arkadaşlarıma falan soruyodum. sınıftan bir arkadaşım bir gün beni aradı:
+iş arıyomuşsun kardeşim
-aynen kanka
+ben bir oto yıkamacıda çalışıyorum şimdi bir tane elaman lazımmış istersen söylerim patrona
-abi o iş zordur ya valla bir cafede çalıştım canım çıktı
+yok bee zor falan değil sıkan falan yok her gelen de güzel bahşiş veriyor bakarız dalgamıza en azından gel bi bak
Kafama yatmıştı. yani en azından gidip bi bakıcaktım. ertesi gün semih yine aradı işin olduğunu Çarşamba günü gelmemi, patronla görüşmemi söyledi.

edit:beyler hiç merak etmeyin hikaye yarım da kalmaz bazılarının yaptığı gibi 1 ay da sürmez. bazı insanı gereksinimlerimizi yaptığımız için gecikiyor.

edit2:yazılanı okumadan önce nicke bakın tongaya düşmeyin

edit3:anlatacaklarım bitmiştir beyler dinleyenlere minnet saygıyla beklemiş olanlara saygılarımı sunuyorum.