Merhaba arkadaşlar bu olay 2014 yılının mayıs ayında geçmiştir ve halen hatırladıkça hayata karşı isyanım sürekli artar durur
Hayatımdan bir kesit yazıyorum, ha derseniz bizene senin hayatından eyv. hakkınız ben yazarım yine de yazmak belki biraz olsun rahatlatır beni

O zaman 20 yaşında bir kardeşinizdim, sürekli baş ağrılarım falan olurdu fakat umursamazdım. Gel zaman git zaman da tekrar etti ağrılar ama umursamıyordum bir ağrı kesici ilaç atarsam geçer gider diye düşünüyordum, bir gün annemin yanında fenalaştım baş dönmesi baş ağrısı derken bayılmışım, gözlerimi açtığımda hastanedeydim annem paniğe kapılıp ambulans falan çağırmış, doktor mr falan çekelim diyor fakat istemiyorum ama annem üzülmesin diye girdim mr çektirdim sonuçlar 1 hafta sonra çıkacak dendi. Bizde evimizin yolunu tuttuk, o 1 hafta yine ufak ağrılarla falan geçti gitti, hastaneye gidip sonuçları alıp doktora göstermek için odasına doğru gidiyorum kapıyı çaldım içeride benim yaşlarımda dünyalar güzeli bir güzellik duruyor ama bakışlarından hüzün akıyor, neyse odaya girmeden kapıyı kapadım bekledim bir 10-15 dk kadar, o kız çıktı odadan çıkarkenki hali halen gözlerimin önünden gitmez, girdim odaya doktor sonuçlarıma bakıyor bir yandan da birşeyler söylüyor ama anlayamıyorum çok kısık sesle konusuyor, 10 dk falan odada bir sessizlik oldu artık dayanamadım hocam sonuç nasıl neden sustunuz diye sordum. Yaşın genç atlatırsın dedi ne nasıl die sordum. ben: b doktor: d
b:nasıl yani hocam
d:beyin sapında tümör var, bu yaşına kadar fark etmedin mi?
b:nasıl yani, ne tömörü hayır birşey farketmedim
d:doğuştan beri varmış bu sende, zamanla büyümüş etkilerini yeni yeni mi hissettin
b:etki falan hissetmedim ki sadece baş ağrılarım oluyor agrı kesici içince geçiyor
d:işte o ağrılarının sebebi tümör, ameliyat olman gerekli yoksa ileride sorun olur
b:nasıl sorun olur, bu yaşıma kadar sorun olmadı bundan sonrada belki olmaz ha hocam
d:etkileri giderek daha fazla hissedeceksin, biran önce ameliyat olmalısın
b:peki hocam müsadenizle
d:ihmal etme haftaya gel ameliyat hazırlıkalrına başlayalım.
adeta şoka girmiştim hastaneden çıktım kaldırımda öyle boş boş yürüyorum...