Elimden baska bir sey gelmiyor, bana yapılanlara karşı bunlar hicbirsey. Kimse bi katil olmayı istemez, bende istemedim bu benim kaderimdi. Annemi gözümün önünde defalarca tecavüz edip öldüren lanet adamı öldürmek bana vicdansızlık aşıladı; henüz 15 yaşındaydım okuldan gelmiştim ve okulun bana verdigi yorgunlukla odama gecip kafayi vurup yatacaktım. Fakat, bütün gün icimi yiyen o kötü his yüzünü göstermişti annemin ciglik sesleri bütün eve yayılıyordu. Ayakkabimi dahi çıkarmadan yatak odasinin yolunu tuttum, annem o serefsize karsilık vermeye çalışıyordu elim ayagima dolaşmıstı, annemi caresiz görmek kalbimi sızlatıyordu. Mutfağa yöneldim bulduğum en saglam, buyuk ve keskin bıçağı aldım tekrar yatak odasina yöneldim o pis herif pis pis sırıtıyordu. Yerde kırılan vazonun parcaları, yatakta annemin kafasından akan kan ve odada o leş herifin ter kokusu. Daha fazla dayanamadım elimdeki bıçağı defalarca sırtına sapladim. Sayısını 13.den sonra bıraktım. Gözümü açtığımda hastanedeydim, ne yazikki annemle o adam da aynı hastanedeydi fakat ikiside morgta! Dedigim gibi bana yapılanlara karşı bunlar hicbirsey.
~Peki ben nasil seri katil oldum?...
Dinleyenler kendini belli etsin devami gelecek
edit: devamini getiricektim isim cikmisti o ara kusura bakmayin panpalar hadi öpüyore