doluşun beyler sirkanlı fıkra

günlerden birinde sirkan balık tutmaya gider, bi de bakar ki bir zenci ondan önce gelmiş ve oltayı atmış bekliyor yanına yaklaşır kovasına bakar bir tek balık bile görmez. zencinin yanında sirkan da oltayı atar o da başlar beklemeye. bekle allah bekle, yok gelmiyor balık, aradan 2-3 saat geçer birden sirkanın oltasında bi hareketlilik görülür, aynı andan zencidede hareketlenme olur bi çekerler oltaları, oha aq aynı balık iki oltaya birden takılmış (veya oltalar aşağıda birbirine dolanmış) bunlar başlarlar yok bu balık benimdir de sen sonra geldin de bilmem ne, en son sirkanın aklına bir binlik gelir. sirkan zenciyi gibecek sonra zenci sirkanı gibecek, yannanı yerken daha çok bağıran kaybeder diyip ilk ben gibicem demiş sirkan zenci kabul etmiş, bir yandan da düşünüyor: vay aq malı şimdi ciğerlerini temizleyeceğim falan diye. neyse sirkan geçmiş bunu bir güzel gibmiş, zencinin gıkı bile çıkmamış tabi. sonra zenci demiş ki sıra bende. tam geçmiş sirkanın arkasına sirkan dönmüş zenciye:
vazgeçtim ben tamam al balık senin olsun aq