Yolda gidiyoruz. Planlar yapıyoruz anlatıyorum ben beyler şöyle yapıcaz böyle yapıcaz. Herşey okey. istanbulda oturanlar bilir Zincirlikuyu metrobüsün orda bir göbek vardır. Ordan geçerken bir baktık çevirme.Hay dedim anasını gibiyim beyler rahat görünün sakın ters ters bakmayın. Ağır ağır geçiyoruz ve işte o korktuğumuz şey oldu. Polis el işaretiyle sağ tarafı gösterdi 2-3 arabayıda çevirmişler onların arkasına durduk. Hemen alinin yanındaki çocuğa mesaj attım zincirlikuyuya sapmayın çevirme var diye. Ehliyet ruhsat görebilirmiyim dedi memur. Uğur çıkarttı ehliyeti ruhsatı gösterdi. Polis gitti geldi. Arkadaşların kimliklerini de alabilirmiyim bir bakalım dedi. Tabi memur bey dedik kimlikleri uzattık.Bir de aşağıya inerseniz üstünüzü arayalım dedi.Aha dedim sıçtık. inerken karmaşada burak olum silahı nereye koydun dedim. Belimde dıbına koyim çıkartamıyorum dedi. Kaşe mont giymişti sağ kapıdan iniyoduk ikimizde bu kapıyı açtı bacağını attı o ara kaşe montu havaya kaldırdım silahı çekip döşemenin üstüne attım. Solumda da adam olduğu için polisler göremedi. Neyse indik aradılar üstümüzü muştaları bıçakları buldular.Ben dedim en azından silahtan iyidir. Bunlar ne gençler savaşa mı gidiyosunuz? Dedi memur.Ben yok memur bey bu ara sıkıntılarımız var tehdit alıyoruz o yüzden taşıyoruz dedim. Sürekli değil yani. Memurda tehdit alıyorsan gidip polise söyleyeceksin bu bahane mi şimdi geri zekalı dedi.Ben yok mok derken arabayıda arayın dedi.Aha dedim sıçtık. Silahı buldular. Arabalara koyup karakola zütürdüler bizi.