Önce afalladım. Noluyor dedim kendi kendime. Yerde 3 tane bira şişesi vardı. Belli kafası güzeldi.

E:Git burdan
B:Elif,gel hayatım hadi.
E:Git dedim.Git! Git! Git!

Kendini parçalıyodu.Cok korkmuştum. Gece 1 olmuştu saat.

B:Elif saçmalama, saçma bi şey yapma.Gel konuşalım.
E:Bıktım.Her şeyden. Hayattan.
Yaşamaktan.

Bi adım atsa dahi o gecenin karanlığında denize dusucekti.

B:Elif noluyo? Bak gel konuşalım.
(Yavaş yavaş yaklaşmaya başladım)
E:Bıktım ben. Yaşamak istemiyorum.

Birden 3 adım hizli gidip kolundan yakaladım. Omzuma yasladi kafasini. Agliyordu.Hickira hickira.

B:Hadi eve gidelim

dedim. Neden böyle olduğunu bilmiyordum.Ama öğrenecektim.Bu gece öğrenecektim.

Eve gittik. Istesem kahve yapip ayiltabilirdim.Ama bana anlatmasi gereken şeyler vardı.O yüzden ayiltmadim ve direk konuya girdim.

B:Anlat hadi bana noluyor
E:7 yaşında...
B:Noldu? Noldu 7 yaşında?

dediğim gibi,bu gece hiç iyi geçmeyecekti.