Bir çığlığın ardından telefon sessizlesti. Kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Telefon elimden yere düştü. Artik hiç umudum kalmamıştı. "Neler oluyor ? Hey yardım geliyor, lütfen biraz daha dayanın."

Hala sessizdi.

Sonra kızın sesini duydum. " herşey yolunda biz şimdi iyiyiz."

"Ne ? Ne oldu ?"

"Karanlık adam sadece çocuklarla oynamak istiyor. O bizimle oynamak istiyor."

Nefes almakta zorlanıyordum. Neden bahsediyordu bu böyle?

"Biz mutluyuz." dedi kız. Ama bir kaç saniye sonra sesi kalınlaşmıştı. "Herkes burada Karanlık adam, annem ,ben , Ahmet ve bazı arkadaşlar."

"Diğerleri kim ?"