Ertesi gun son hamlemi yapacaktim beyler. Sabah kalktim. Buyuk taarruza çıkmadan onceki Atatürk gibi hissettim kendimi ya hep ya hic. Artik ya esra hayatimi susleyen Hindistan cevizi sosu olacakti . Ya da beni yiyip bitiren ama asla cozumu olmayan kanserim olacakti. Bindim servise suyla pek konusmuyoz zaten. Yine arkalara gecip oturdum esrayi düşünüyorum. Su telefon da wp den hakanla konusuyodu. Kuzenin pp de ikimizi resmi vardi. Okula vardık sinifa çıktım. Ilk teneffüsu bekledim. Esranın sınıfına gidecektim. Su o siniftaydi ama o huur kuzenle çıkıyodu artik hic gibimde degildi. Teneffus zili çaldı