gunesgirmeyenevegirendoktor

23. Nisan Hatırası..

(Metin: Serkan inci'ye aittir)

rahmetli dedem 23 nisan, 19 mayıs ve 30 ağustos'da bir kere dahi bayrağı cama asmamazlık etmezdi.

çocukken mahallede devlet bayramlarında bu bayraklardan çok gördüğüm için önemini anlamazdım.

sonra büyüdükçe o bayrak asanlar azaldı.




vefatından 1 yıl önce felç geçirdiği için yatağından kalkamıyordu. 23 nisanda yanına çağırdı beni, bayrak var gardropun üst çekmecesinde. onu al as demişti. gidip gardroptan kaç yıllık olduğunu bilmediğim eski ama ütülü şekilde duran bayrağı asmak için pencereye gittim.

demir tellere asarken, komşulara baktım. bir yandan o bayrağın kenarına kendi elleri ile diktiği ipleri bağlıyor diğer yandan mahalleyi, pencereleri süzüyordum.

başka bayrak yoktu.




dedem öldü.

mahallede artık bayrak asan yok.

bizim jenerasyonumuz ise bayrak asmayı, kötü bir şeymiş algısı ile görmezden geliyor.

atatürk'ün izi yavaşça siliniyor ve biz sahip çıkamıyoruz.

çocuklarımıza bunu nasıl anlatacağız?




-- -- --

sessizvedaaa
Çocuklar artık Türk bayrağına camlarda şahit olmuyor..




Unutturmayalım..