Yakup abiyle dostluğumuz çok eskilere dayanır, babamın öğrencisiydi, ne zaman babamın sınıfına gitsem omuzlarda taşınır, ulvi sınıf başkanı ilan edilirdim. Başı yakup abi çekerdi tabi.

Babamı sevmezdi pek, ben geldiğimde ders kaynardı, beni de o yüzden severdi zaten. Yakup abi berber oldu nihayetinde, babamı değil de okumayı sevmediğini anladığı bir gün okulu bırakıp, dükkan açtı kendine. Ne zaman traş olacak olsak yakup abiye giderdik babamla, hocam hoşgeldin, naberlan kerata, lan mıstık çay getir hocama..