Restaurant’a geldim arabamız öyle çok hoş bi araba değil. Bir de kayseriye git gel 800 km’ya yakın yol yaptık. Araba kir pas içinde . benim tip zaten mapus kaçkınına dönmüş. Vale gönülsüz gönülsüz geldi. ‘’Otoparkımız yan tarafta efendim’ ’
-Sahra burada mı gibtiret otoparkla işim yok.
+Sahra hanım buradalar evet.
-tamam.
muallaklik değil mi dıbına koyum. El frenini çektim . kapıyı kapattım arabayı kitledim. Restaurant’a girdim arkamdan koştur konuşuyor. ‘Efendim oraya araba park ettirmiyoruz restaurant girişi olduğu için şu bu.’ Aniden durduk dedim ki. ‘al şu anahtarı o zaman işini yap koçum hadi’ içeri girer girmez ilk gördüğüm eleman’a sahra hanım burada mı diye sordum. Burada dediler mutfağı vs geçtik ta en arkalara. ‘Kim geldi diyelim’
+Birazdabenle diyin acilmiş diye de ekleyin
O sırada her zamanki taktik. Direkt odaya daldım. Sahra ile bir an göz göze geldik. Kapıda da beni getiren eleman angut gibi izliyor. Sahra ona kafasıyla çık işareti yaptı. Ben geçerken çerçevelerden biri düştü masanın üstündeki kırıldı. Neyse kalsın geç buyur otur dedi sahra bana.