Araçla giderken bir de ceza yedik kırmızı ışıkta geçmekten. Akıl mı kaldı akıl mı kaldı. Esra nerde kalır nerde eder onu ferhat’a sormam lazım. Ya da sormasam mı şimdi. Boş ver sormayayım. Çalıştığı yere gidip bilgi almak en mantıklısı. Saahra’dan sonra oraya gideceğim . neyse geldim sahra’nın eve . dairenin önünde ayakkabısı yok. Aşağıda arabası da yoktu zaten gitmiş kesin. Nerden ulaşırım ben buna. Komşu’sunun ziline bastım . Merhabalar böyle böyle sahra’nın arkadaşıyım şu an evde yok telefonunu da açmıyor, nerdedir bir bilginiz var mı falan diye sordum. Kapıyı açan teyze duymuyo tekrar ediyorum anlamıyor. Sahra burada sahra yok diyip duruyor bana. Ulan sen değil komşun amk. Neyse en son ykapının yanından bi kız kafasını çıkardı en son kendi çıktı. Bu civar zaten yüksek gelirlilerin mekanı , kız mı desem kadın mı desem tam zengin eşi. Sapsarı saçlar. Makyaj ağır derecede. Elinde sigara. Topuklu ayakkabı. Dar kot. ince askılı 0 kol o da saçları gibi sarı renkte. Topuklular da sarı renk. Meramımızı ona da anlattık‘‘Ay sahra ablağ iş yerindedir yaa, oraya bi bakabilirsiniz bence ’’ Sahra ve iş. Bu iki kelime nasıl bir arada dıbına koyum. Sahra üniversiteden mezun olurken bile ‘ben çalışamam hiç valla neden okuyorum, okumuş olmak için’ diyen b, kızdı. Sahra güzel para yer. Baba ile ana ayrı ikisiyle de görüşmüyor. Amcası büyütmüş zaten kendi kafasında bi kız. Ne işi lan. Bunları düşünürken işyeri’nin adresini de sormayı ihmal etmedim tabi. iş yeri dediği restaurant, amcasının restaurantlarının şubelerinden biri. ‘Orda duruyor oranın müdürü oldu sahra abla’ teşekkürler dedim bindim arabaya yak bi Winston, sürmeye devam et.