/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 126.
    +1
    Etüt salonuna gittim salih yani cinci arkadaş diyelim diğer 11 lerle oturuyordu. Pek güvenmiyordum oma gerçi hocalara da inanmıyordum ama hoca daha iyidur tabi diye düşündüm ama dağın başında yapacak birşey yoktu tek çarem oydu salih diğerlerini çıkarttı. Bana olayı anlatmamı istedi. Herşeyi anlattım kemiğe. Tekme vurup çıkartma mı da çıkan solucanimsi yaratigi herşeyi anlattım. Dinledi iyice sen bir işe bulasmisin ne olduğunu öğrenmemiz lazım dedi getirdiği kutu poşet gibi şeyden bir tas bıçak mum tebeşir falan kağıt parçaları malzemeler çıkardı ortaya bir sembol çizdi tam hatırlayamıyorum içine oturduk köşelerine mumları koydu ışıkları kapattti pencereleri kapatti perdeleri çekti. tasin içine su döktü. Belki su değildi tam bilmiyorum. Sonra kağıtlara arapça şeyler yazıp suyun içine attı el kitabında okumaya başlamadan önce konusmamami söyledi çok korkuyordum güvenmiyordum ama başka çarem de yoktu. Okumaya başladı git gidecez hızlandı bi ara durup bıçak la elimi kesip suya kan akitmami söyledi dediğini titreye titreye yaptım.Kan damladigi an bütün kağıtlar kırmızı oldu mumlar alevlendi salih kitabı bıraktı arapça bağırmaya başladı odanın köşelerinde siyah dumanlar birikti kalbim atıyordu bir an olucem sandim korkudan çok kötüydüm salih hizla konusyordu bi süre sonra. Ayağa kalkıp bağırmaya başladı. Sonra durdu yaninda koyduğu kağıtlara birkac şey yazdı sudaki kagitlardan birkaçını alıp mumun ateşine tuttu o islak kagit alev gibi yanmaya başladı ayni anda salihin eli çevrildi kağıtlar suya düştü ve söndü. salih yerde aci içinde kıvranırken etraftaki siyah dumanlar üstüme doğru gelmeye başladı
    ···
   tümünü göster