/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +2
    Ee benimle ne alakası var demeden işte o çocuk şuan sensin dedi. Biz hocaya önceden danışmıştık fakat evde olduğunu bilmiyorduk. Öğrenince de direkt olarak taşındık zaten. Ağlamaya başladım ve sadece ‘’ neden ben ? ‘’ diye düşünmeye başladım. Ailemin ölmesinden korkuyordum fakat ne çare. Dedem yanımda hocayı aradı yarın geleceğini söyledi. Gece dedem bana dualar okuyarak uyuttu. Gene rüyamda uyandım ve gene başımda 3 kişi vardı. Bu sefer çok daha fazla sinirliydiler bana bakıp yaptıklarına bak deyip ittirmeye başladılar. Bağırdım ‘’bismillah’’ diye dibime doğru gelmeye başladılar yaklaştıkça sanki gerçekteymiş gibi soluğunu derisinin soğukluğunu hissedebiliyordum yapmayın diye bağırdım onlara. Saçları çok uzundu yaklaştıkça dalgalanıyordu bana. iyice dibime girdiler beni tuttular. Bir şeyler söylemeye başladılar parmağıyla elini kafama doğrulttu ve bir şeyler yazmaya başladı. O yazdıkça sanki canımdan can alıyorlarmış gibi bağırıyordum ve çok canım acıyordu sonunda bıraktılar. Kafamda ne yazılı olduğunu bilmiyordum ama küller vardı yerde ve aniden uyandım. Kafam gene öyle yanmıştı ve çok acıyordu izi yoktu fakat parmakla sanki yapılmış gibi duruyordu. Bunlar iyice çığrından çıkmaya başlamıştı..
    ···
   tümünü göster