Zulmü sadece insanlara veya canlılara zarar vermek şeklinde anlamak ekgib bir anlama olur. Zulüm bir şeyin hakkını vermemek veya bir şeyi hakkı olan yerden başka yere koymaktır. Dolayısıyla ilahlık vasfını Allah'tan başkasına vermek, ortak kılmak ve ya Allahın ilahlık vasfını inkar etmek en büyük zulümdür. Bu zulmü işleyen ateistlerin cehenneme gitmesi ise adaletin ta kendisidir.

Yüce Allah Kur'an'da: "Muhakkak ki şirk büyük bir zulümdür." (Lokman, 31/13) diye buyurarak, şirki bir zulüm olarak tanıtmıştır.

 Şirk; göklerin, yerin ve bunlarda bulunanların, maddenin ve hayatın zorunlu olarak teslim olduğu küllî bir kanuna isyan etmektir.

 Şirkin zulüm oluşu, sadece Allah'ın hukukuna karşı bir tecavüz, iftira ve hakaret oluşu sebebiyle değildir. Şirk aynı zamanda kâinatın ve umum mahlûkatın hukuklarına karşı da büyük bir hakaret ve tecavüzdür. Kainatın birinci maksadı Allah’ı insanlara tanıtmak ve tevhid hakikatini isbat etmektir. Bütün mevcudat bu maksat etrafında kümelenmiş hizmet ederken, insanın bu ana maksadı görmezden gelmesi ve inkar etmesi, bir cihetle atomdan gezegenlere kadar her mevcudun hareket ve vazifesini hafife almak olup, onların haklarına bir tecavüzdür. Öyle ise basit gibi duran inkâr, neticesi itibari ile çok büyük ve zulümlü bir harekettir.