Beyler benim şöyle bir huyum var, cok ictigimde uyuyamam. Rahatsız eder. Sabah 7.5tu uyandım. Kafam patlıyor zaten. Bide yaptıgım hıyarlıgı hatırladım. Elim ayagıma dolastı, saati falan unuttum Eylül'ü aradım direk. Kız actı telefonu. Ama belli sesinden uyuyodu. Dedim ya ben gercekten salagım, gece uyuyakaldıgım icin mi özür dilesem bu saatte arayıp uyandırdıgım icin mi bilmiyorum. En şirin sesiyle güldü beyler icim gitti yine. Önemli degil dedi. Gece sarhostun zaten tahmin ettim dedi. Uyu istersen sen uyanınca ararsın dedim. Yok ya uyumam daha dedi. O zaman işin yoksa kahvaltı yapalım dedim. Olur dedi. Ama sen gel bu sefer dedi. Tamam 9da buluşalım dedim. Nereye geliyim dedim, süt yumurta recel'i biliyomusun dedi, Bahariye'demiydi dedim evet dedi tamam orda görüşürüz dedim kapattım. Kalktım duşa girdim, iki kokmiyim diye karanfil falan iğnedim, parfümü boşalttım beyler kıyafetime falan özendim böyle. Arabada yoktu. Onu almaya vakitte yoktu. Bi taksi cagırdım, vapur iskelesine gittim, kadıköy vapuruna bindim ama vapurda böyle öyle mutluyum ki istanbulu ilk kez böyle güzel seviyodum beyler, o deniz bana hayat veriyodu sanki. 15 20 dk sonra gelmiştim. Sahilden yürüyerek Bahariye'ye kadar cıktım. Söylediği yere geldiğimde saat 8.57'ydi bunuda hic unutmam. Oturmus cay iciyordu. Beni gördü, gülümsedi, masaya oturdum. Selam dedim o da selam dedi, sonra sipariş verdik, otlu omlet istedi beyler, bende ege kahvaltı söyledim. Dedim dün gece icin kusura bakma, bu sabah icin de uykundan ettim dedim. Önemli degil dedi gülümseyerek.