Evet panpalat devam ediyorum.

E:Pardon ateşiniz var mi?

Çıkartıp verdim. Saat sabaha karşı 4'tü.Bu kızın bu saatte burda ne işi vardı? Onunda kafası biraz iyidi sanki.Tam güzel sayilmasa da tatlı biriydi.

B:Bu saatte tuhaf geldi biraz, ailen?
E:Ailem küçükken vefat etti benim. Kimsem yok.

dedi ve ufak bi tebessüm etti.

B:Çok üzüldüm. Burda kimle kalıyosun?
E:Tek başıma. Evim var ayriyetten çalışıyorum.

O an kendimden utandım. Kız bile o haliyle çalışıyor,ben napıyorum dedim.Oda yanimda ki kayaya oturdu. Dertlestik biraz.

E:Kalk bana gidelim,ne dersin?

Ne diycegimi bilemedim o an.Kiz belki huurydu, belki kötü bi niyeti yoktu. Kabul ettim onun evine gittik. Güzel bi evi vardı. Salonda oturup birer sigara yaktık. Kahve koydu. içimi döktüm. Böyle bi şeye ihtiyacım vardı.Cok iyi anlasmistik.

E:Sen ne iş yapiyorsun
B:Yapmiyorum ben bi şey.Bos bos takılıyorum, okumuyorumda.
E:(Biraz tebessümle) Dinleniyosun yani

Sasirmistim.Ilk defa biri bana assalayici gozlerle bakmamisti bunu soyledigimde.Cok uykumuz geldi. Omzuma yatmisti. Elimi dolayarak gogsume doğru aldim. Salonda ki koltukta uyuyakaldik.

5 reze devam panpalar