şimdilik o planı sonraya bıraktım. neyse anlatmaya devam ediyim.. şükran teyze geldi kızıyla geçen öğlen oturmasına. sesleri duydum aşağıdan. kızı benim yaşlarımda ben 7 ye giderken 2. sınıftaydı yanlış hatırlamıyorsam. ben de ortalığı kolaçan ediyim biraz da dolaptan mandalina çalıyım diye indim aşağıya. babam ayısı da çarşıda.. neyse doldurdum zulayı geçerken sesimi duymuşlar. annem seslendi girdim odaya. bir merhaba desene şükran teyzengile diyor. şükran teyze nasılsın? dedi. şükran teyze camları silerken dikkat edin eteğiniz sıyrılıyor dedim. kadın nedense çok bozuldu.. kızı da mal mal bakıyor. annem defol diye bağırdı. zaten bu olaydan sonra tamamen karar verdim fotoğraf planını hayata geçirmeye.