Beyler öncelikle hikayem gercek, sırf bunu anlatmak icin farklı hesap actım. inanıp inanmamak size kalmış. Bir yerde yanlıslıkla 19'uma giricektim yazmam gerekirken 18'ime yazmısım. Dün gece alkollüydüm beyler belirttim bunu yanlışlık olmus. Asansörde telefon cekmez diyenler olmuş. Valla benim genelde cekiyor, asansörde hic telefonla konusmadıysanız bilemiycem. Neyse okuyan panpalarım icin devam ediyorum.

Beyler neyse Sultan Ahmet'e gittik. Elini tutuyordum. Ama nerdeyse hic konusmuyoduk. Hersey cok ani olmustu. Ama birbirimizi ceken birsey vardı aramızda. Dün gece anlattıkları icime cok dokunmustu beyler. Sultanahmet'i de gezdikten sonra onu eminönü'ne zütürdüm. Balıkcıya oturduk. Ne yersin dedim, balık ekmek istedi. Ortaya da kalamar tava istedik. Ne icelim dedim basım agrıyo ben kola icicem dedi, bende kola istedim. Gözlerime bakmıyodu. Endiselenmeye basladım. Konusmaları yazıyorum:

B: Eylül yanlış bir şey mi yaptım? Özür dilerim cok ani oldu yanlıs anlamanı istemem.
E: Hayır biraz ani oldu sadece, şaşkınım. Ben de engel olamadım kendime.
B: Unutalım o zaman bunu. Yemeklerimizi yiyip sohbet edelim olur mu?
E: Olur (gayet soguk bir tavırla)

O mutlu kız bi anda buz gibi olmustu. Cok pisman olmustum öptüğüm icin. Daha önce hic sevgilim olmamış beyler, bilemedim nasıl davranıcagımı heyecana kapıldım öptüm. Böylelikle bu güzel şeyi başlamadan bitirdiğimş düşünüyodum. Kızın güvenini kaybetmiştik. Yemekler geldi yedik. Yerken biraz konuştukişte nasıl beğendin mi sultan ahmet'i galata'yı falan filan. Cok begenmis. Yemekler bitti. Simdi ne yapmak istersin dedim. Eve geciyim dayım merak etmistir dedi. Tamam bırakıyım seni dedim. Yok ben kendim gidiyim simdi senle görüp yanlıs anlamasın dedi. ima yapmıştı beyler. icim sıkıldı cok kotu. Israr etmedim. Kadıköydeymiş dayısının evi. Eminönü vapur iskelesine kadar zütürdüm. Vapura bindirdim, el salladı. Arkasından baktım ve gitti.

Edit: beyler kahvaltı yapıp geliyorum. 3 gibi bi işim var o zamana kadar yazarım. sonra akşam devam ederiz.