Nerede o eski günlerdeki gibi birbirimize icimizi döküp konuştuğumuz günler . içimizdeki sıkıntıyı hiç tanımadığımız kişilerle paylaştığımız dostluk ortamı. Şimdi öyle değil sabahtan beri sıkıldım sözlükten aq. Bisi yazıyorum anama sövuyor bi velet. diğer çok bilmiş altıncı yanlış diyiyor arada kaynayıp kidiyor o diğer gereksiz başlıklar ile birlikte. Nerede o gülmekten gözümüzden yaş grldigi gunler

Nerede biliyormusunuz...

Biri söylesin nerede...

Ben kime içimi dokecem...

Kime kardeşim diyecem...

Veletlere mi? Sözlüğün ebesini gibmisler bundan sonra yolumuznyol değil ... Yazarliktan istifa ediyorum . hoşçakalın has tayfam ... hoşça kal ...