Annemleri aradım gelmelerini söyledim , durumu bildiklerinden geldiler. Annemler geldiğinde durumu anlattım , böbreğimin tekini vereceğimi söyledim. Ana baba yüreği tabi ilkte kabul etmediler tabi ama sonradan zorlada olsa biraz gönülsüzde olsa vermeyi kabul ettiler. Bir ömür boyu pişman olmaktansa , keşkelerle yaşamaktansa , tek böbrekle yaşamayı tercih ederim dedim. Benim meleğim acı çekerken nasıl dayanırdım beyler. Evet bana yanlış yapmıştı , beni hiçe saymıştı doğru ama kalp bu dayanırmı usta. Eğer ona bunu yapmasam kendim bir haftaya kalmaz vicdan azabından ölürdüm zaten. Hem onsuz yaşanırmı , onun bensizde olsa o melek gibi gülen yüzünü görmeden yaşanırmı be usta. Kararı vermiştim , ailemde gerekli işlemleri bitirmişti. Ailemden ve sevdiğimin ailesinden helallik isteyip bıçağın altına yattım ...