Öylesine içten bir şekilde bana borçlu olduğunu dile getirmişti ki bozmadım kırmak istemedim tamam dedim dediğin gibi olsun bir çok insanın hayatını kurtaracak bir meblayı onun için heba etmiştim ama değerdi o yaşadıklarını hak edecek hiç bir şey yapmamıştı bu duruma düşmesi onun suçu değildi sımsıkı sarıldım ona sımsıkı sardım onu ona güven verdiğimi hissediyordum ve yanımdayken göözlerinin içindeki parıltıyı görebiliyordum o ara olanlar oldu beni yatağa doğru ittirdi bende onunla olmak istiyordum fakat yanlış anlaşılmasından tedirgin olmakla birlikte onu kaybetmekten korkuyordum olayları akışına bıraktım fakat sormadan edemedim emin misin diye hiç cevap vermedi deli gibi öpüşmeye arada dudaklarını çekip bana bakıyordu ve sen nasıl bir lütufsun deyip tekrar devam ediyordu