Okula girdiğimde gördüğüm çoğu kişi bana bakıp aralarında konuşuyorlardı. Kantine indim sıcak bir çay aldım , oturmak için sandalye baktım sadece biryer boştu. Sevdiğim , uğrunda çoğu şeyden vazgeçebileceğim kızın yanı. Gittim kulaklıklarını takmış ders çalışıyordu. Omzuna dokundum biraz ürktü. Kulaklıklarını çıkardığında aramızda geçen konuşma şöyleydi :
Ben : Korkuttuysam özür dilerim , oturabilirmiyim ?
O : Önemli değil , tabi oturabilirsin.
Ben : Teşekkürler.

Aramızda geçen ilk konuşma değildi ama ona ilk dokunmamdı. Onu çok seviyordum ama önemlisi ADAM gibi seviyordum , aklımda onunla ne sevişme nede gibme planları vardı olmayacaktıda. Amacım onunla "Biz" olmaktı. Onu hayatıma katmaktı.

Çayımı içerken sürekli ona bakıyordum , gözlerimi ondan ayıramıyordum. Omuzlarına kadar inen sarı saçlarını , gece gibi siyah gözlerini seyrediyordum. O an kendime yaptığımın büyük bir haksızlık olduğunu düşündüm. Onunla konuşmamak için resmen kendimi frenliyordum. Ama daha fazla dayanamayacaktım çünkü biliyordum eğer bir an önce bir adım atmassam düşecektim , meçhule dönecektim ...