Aylar ilerledikçe birbirimizi daha iyi tanımaya başlıyorduk. Benim de Edebiyatım o zamanlar baya iyi idi. Şimdi unuttuk tabi. Fakat hoca bana karşı öyle farklı davranmıyordu. Ama genel mana da herkesle samimiydi.
Ben ise aylarca her ders onu süzüyordum. Her arkaya dönüşünde gözlerim ondaydı. Aslında sınıfta çoğu kişinin aklı ondaydı. Ama en kafayı bozan bendim.
Hocanın da ona baktığımı sezdiğini hissediyordum. O yüzden huzursuzlanmış olacak ki sınavlar da benle 5 puanın kavgasını yapıyordu.
Bir gün boş derse yoklama almaya gelmişti. Ben de tam öğretmen masasının önündeydim. Yoklama defterine doğru eğildi ve ben o an siyah sutyenini tüm ayrıntılarıyla gördüm. Benimle birkaç arkadaş daha da görmüştü. Çok heyecanlanmıştık. Ben iyice kafaya hocayı yerleştirdim.