gencler bilem bilir cok fazla baslik acmam genelde yorum yaparim neyse hikayeye baslicam 3-4 kisi olunca devamini getiririm

sene 1998 o zamanlar ic anadoluda kus ucmaz kervan gecmez bir koyde oturuyoruz bizim koyde gece 10 dan sonra kimse disari cikmaz tum dukkanlar kapanir heleki o gece dolunay varsa koyun yakinlarinda olan degirmenden sabah kadar uzun aglama sesleri ve igiblar gelir kucukken cok korkardim koydeki kadinlar cocuklarina bir sey yaptirmak icin seni oraya gotururum diye tehdit ederlerdi acikcasi annemgil beni tehdit etmedi hicbir zaman onun sozunden cikmayi sevmezdim guzel bir cocukluk gecirmistim neyse artik buyumustum ve lise icin sehire gitmeye baslamistim her zaman o degirmenin onunden geciyordum korka korka siniftan arkadaslarla orasi hakkinda konustuk kimse bana inanmadi ve bir gece oraya girmeyi planlamistik ama hepimizin gotu tutusuyodu