evet beyler ben 20 yaşında Ankarada yaşayan bi pampanızım anlatacağım olay reeldir pirimci diyenler hiç okumaya başlamasın.

Olay başıma Dün geldi(18–04–2016) Ben ankarada abimlerle kalıyorum biri avukat biri mühendis burda sınava hazırlanıyorum ailem osmaniyede Annem bizi ziyarete geldi neyse annem dün bana dedi oğlum git bi tane bebek takımı al gel misafirliğe gidicez akşam bende tamam dedim evden çıktım girdim bi tane bebek eşyası magazasına işte bi tane begendim satıcı bayandı kartı uzattım ,pos cihazında problem var dedi nakit veremez misiniz bende tamam gidip para çekim de gelim dedim, banka biraz uzak bulunduğum yere söve söve gidiyorum bende, gittim parayı çektim geliyordum yaşlı bi teyze seslendi kaldırıma oturmuş başta takmadım iki üç defa daha seslenince buyur teyzecim dedim gel gel dedi yanaştım kimliğini uzattı bak teyzen kaç yaşında dedi bi baktım 1910 doğumluydu evet tam 106 yaşında yerde ekmek, meyve,eşarp falan var, dedi oğlum yardım et şu teyzene bende biraz para verdim tam gidicektim tutturdu bişi al ekmek al portakal falan uzattı ne kadar ısrar ettiysede almadım sonra ufak bi muhabbet geçti aramızda ben(b) teyze(t)
b) teyzem senin oğlun falan yok mu
t) varda bana hayrı yok yavrum yoksa koç gibi evlatlarım var
b)–biraz duraksadıktan sonra– Allah yardımcın olsun teyzem
t) saol yavrum
b)teyzem Sen ATATÜRK'ü gördün mü (ilk defa bu kadar büyük birini gördüm ve sorasım geldi)
t) çok gördüm oğlum, dün görmüşüm gibi aklımda ATAMIN yüzü , ama bişeyi hep unutmak isterim
b)neyi teyzem
t)vefatını be oğlum vefatında genç bir kadındım (gözlerinden yaş geldi)

demem şu ki kadın 106 yaşına içindeki ATATÜRK sevgisi hâla çok fazla ve dilenmiyor bişeyler satmaya çalışıyor alnından öpesim geldi Allah hayırlı bir ölüm versin