Beyler öncelikle sizin arkadaşlığınızı gibeyim. Yazacaklarımın sebebi hep sizsiniz. Konuya gelelim..

22 yaşında adamım 3 senedir kendimi aşırı yalnız hissediyorum.Bir sorunum olduğunda gidip anlattığım arkadaşlarımın boşver kanka yaa yak bi sigara, onun anasını gibim sana bir şey olmasın, gibtir gavat, gibtir anasını gibtiğim şeklinde verilen cevaplardan bıktım.1 tane yakın kız arkadaşım vardı eskiden. Onunla konuştukça gerçekten dinlenildiğimi önemsendiğimi hissediyordum.O da yıllar geçtikçe mesafeler sağolsun soğuduk. Artık her gün sinirliyim daralıyorum.5 senelikte bir ilişkim var.Ama aynısı olmuyor sürekli yanında olamıyor. Eskiden günde 6-7 tane içtiğim sigarayı artık 1.5 2 paket içiyorum. Yani erkeğin en iyi dostu kızlardır amk. Sizi gerçekten dinleyip çözüm bulmaya çalışan üzüldüğünüzde koşan onlardır.Biz erkeklerin çoğu (genelleme yapma diyeni giberim) sadece kendimizi düşünüyoruz bunu kabullenmeyenin kendi payını gibim.

Şimdi mevzuya gelirsek seneler sonra bir kızla karşılaştım huyları filan benim gibi.1 kelime konuşmadan kendimi ona yakın hissettim. Sonrasında kendisiyle bir kaç kez merhabalaştık.ilk başlarda aşırı sıcakkanlı iken, son zamanlarda biraz soğuk davranmaya başladı. Bunun sebebi ise %80-90 sevgilisinin beni ve ya kendisinin ona yavşadığımı düşünmesi. dıbına kodumun hayatında erkekler bir kızla konuşmaya çalıştığı zaman sadece yavşıyor mu demek amk.Şimdi benim bu kıza sadece arkadaş olmak istediğimi belli etmem lazım ama bu kızlar ne yapsak ne desek en küçük iltifatta ay yavşadııı moduna giriyolar. Sonrada iltifat etmeyince bu türk erkekleri tam bir odun. Amınza elektri testereyle gireyim böyle bzzzt bzzt bu nedir amk.Şimdi sizden istediğim şey bu kıza gerçek amacımı nasıl belli ederim? O yavşama düşüncesini nasıl ortadan kaldırırım?

Kanka ayağı züt ayağı diyenler şöyle baştan gibtirsin gitsin. Hiç aklıma gelmedi öyle gibiş sokuş.5 senelik sevgilimizi aldatıcak kadar şerefsiz değiliz.