Mutfağa titreyerek gittim ilk başta suyu içtim daha sonra sabaha kadar bilgisayarın başında sabahladım. Sabah olmuştu. Bizimkiler oğlum sen uyumadın mı diye sorunca ben de bir kabus gördüm uyuyamadım dedim. Hayırdır inşallah dediler. Ben de gördüğüm rüyayı anlattım. Annem ürkmüş gibiydi her neyse 1 hafta bu şekilde normal geçti. Taa ki annemin o günkü sinir krizi patlak verene kadar. Annem balkona çıktı komşumuz olan babamın teyzesi Ayşe teyzeye bağırdı. Arkamdan iş mi çeviriyorsunuz siz dedi bir de küfür bi şekilde bağırdı. Ayşe teyzegil annemin hasta olduğunu biliyorlardı o yüzden pek ses etmediler. Anneme ne oluyor diye çıkıştım. Bunlar arkamdan konuşuyor benim seslerini duyuyorum bizi ayırmak istiyorlar dedi. Anneme anne o sesler gerçek değil sen hastalığından dolayı o sesleri duyuyorsun dedim. Annem bir türlü kabullenemiyordu hastalığını. Ertesi gün yine yemek hazırlarken annemin balkona çıkıp bağıracağını düşünerek kendisini tuttum bağırdım çağırdım kendisine yapma etme bak herkese rezil oluyoruz dedim. Daha sonra annem tamam felan dedi geçiştirdi. Annem ayrı bir kanepede uzanıyordu. Ben de ayrı bir kanepede uzanıyordum. Öğlen vaktiydi. Uykuya dalmıştım. Gördüğüm sanki rüya değildi. Bir şey beni ayaklarımdan tuttup havaya kaldırdı tam yere çalıyordu ki anne anne diye bağırıyordum duymuyordu annem uyuyordu. Sağa sola bakıyorum kimse yok bir tek annem kanepede uyuyordu. Tam yere çaldığı sırada yere düşmeden aniden zıpladım yataktan. Bismillah çektim gittim bir bardak su içtim. Neler oluyordu böyle diye sorguluyordum. 1 hafta öncesine kadar ne güzel mutluyduk ne oldu şimdi diye düşünmeye başladım..