Lise bitmiş üniversiteye hazırlanıyordum. Bir insan annesinden nefret eder mi. Ben annemden ilk defa o zaman bu kadar çok nefret etmiştim. Ama bu nefretimin içi boş olduğunu sonradan öğrenmiştim. Annem yıllardır pgibolojik tedavi görüyor ve ilaçlar kullanıyordu. Doktor bir şekilde annemi düzeltmiş ve düzenli ilaç kullanması şeklinde annemi uyarıyordu. Babam annemin haplarını düzenli bir şekilde çıkarıp dozuna göre yarımsa yarım çeyrekse çeyrek ona göre veriyordu. Annemin kullandığı ilaçları sırasıyla söyleyeyim buradan, Anafranil, Ignis, Nootropil gibi ilaçlar kullanıyordu. ilk başta pgibiyatristin annemi düzelttiğine inanıyordum. Her şey normaldi. Güllük gülistanlık geçiniyorduk. Huzurumuz da yerindeydi. Bir gün bilgisayarın başında yine sözlükteki başlıklara bakarken evdeki ayet-el kürsinin yere düştüğünü gördüm. Ayet-el kürsi şu şekildeydi arkadaşlar hani mavi tabak gibi plastik bir şey var üstünde plastikten Kuran-ı Kerim şeklinde bi kitap var üzerinde ayet-el kürsi yazıyor sadece işte o plastikten yapılma ufak kitabın o mavi tabak şeklinde olan plastikten ayrıldığını gördüm. Daha sonra evdeki bally ile yapıştırdım. Yerine koydum tekrardan. Hayırdır inşallah dedim gece oldu. Geceleyin tuhaf bir rüya gördüm beyler. Rüyamda annem ayet-el kürsiyi ters bir şekilde çeviriyor yerine koyuyordu. Ayetel kürsi bulunan kısım arkada kalıyordu yani. Anneme ne yapıyorsun diye bağırıyordum rüyamda. Annem gözlerini faltaşı gibi açıp bana bakıyordu. Daha sonra bir anda rüyamdan uyandım. Mutfağa gidip bir bardak su içtim.

Fazla uzatmayacağım uzun partlar şeklinde bitireceğim. ilgi gelirse devam ederim. Okuyan okumayan herkese teşekkürler.