Yeşim'i beklerken aklım birlikte kurduğumuz hayallere gitti.Çocuğumuz olacaktı erkek olursa Görkem kız olursa Melahat olacaktı. Melahat benim hiç görmediğim annemin ismiydi. Görkem ise Yeşim'in şehit düşmüş dayısının ismiymiş. Eskileri düşünürken kapı çaldı. Yavaş yavaş kapıya yöneldim kapıyı açtığımda onu ne kadar özlediğimi farkettim yaklaşık 9 gündür onu ne görmüştüm ne kokusunu almıştım içimden sıkı sıkı sarılma geldi ama yapamadım. içeri girmek istedi izin vermedim biliyorum çünkü eğer izin versem kesin bir takluk yapıcam kendimi tutamam ağlarım.Ne oldu! dedim.

+Yeşim
-Ben

+Sabancigiller bak biliyorum suçluyum ama ben seni aldatmadım
-Lan nasıl aldatmadın telefonda yaptığını kabullendin neyini inkar ediyorsun
+Sabancigiller dinle beni lütfen
-Dinleyecek bir şey yok o çocuk ile öpüştün mü öpüşmedin mi?
+Öpüştüm ama onu sevmiyorum ben seni seviyorum
-Eğer böyle seveceksen hiç sevme kızım sen

diyip kapıyı kapattım yüzüne 3-4 dakika kapıyı çaldı sonra gitti.

Devam ediyorum...