inanmayan insanlardan içten içe nefret ediyorum. Saygı duymaya çalışıyorum ama benim gözümde dinsizlik bildiğin saçmalık amk. Bir de utanmadan kıyıdan köşeden inanmamak için anlam çıkarıyorsunuz. Sanki çok akla hayale sığan şeylere inanıyorsunuz da sizin dışınızda kalanlar kör oluveriyor.
Ulan küçükken bende inanıyorum, hala inanıyorum. "bu ateistler salak" falan diyordum, fakat yaş büyüdükçe insan haklı olduğunu farkediyor. Ya ben fazla duygusuzlaştım yada dinsizler fazla duygusal. Yinede doğru yolda olduğumu düşünüyorum lan. Bazen bakıyorum inanmayanlara da sonra
Cidden acıyorum insanlığın haline.