gayet iyi anladığımı düşünüyorum inşallah düşündüğüm gibidir. zaten kin güden bir insan değilimdir yani bunun acısını birinden çıkarayın diye düşünerek hareket etmem ama birilerinden hele bir de yaşanmışlıktan destek, ders alabilmek beni oldukça memnun etti. "bundan sonra" lafını kullanmayı sevmemeye başladım. çünkü bu ikinci bir şans vermek demek ve bu verdiğim şanslar zaten beni bu hale getiren. fakat son bir defa kullanmalıyım. bundan sonra kimse benden hak ettiğinin fazlasını görmeyecek. belki günler aylar hatta yıllar geçecek ama o da benden tamamen gidecek diye umuyorum. son konuştuğumuzda bana şöyle demişti: bir gün karşına öyle bir şekilde çıkacağımki gözlerine inanamayacaksın, biliyorum sen beni her halimle sevdin her zaman bana katlandın senin değerini bilemedim hatta bu yaşta çocuklaşıp senden ayrı düştüm diye intihar etmeye kalkıştım. çünkü beni senden başka kimse bu kadar sevemez. unutmaki ben de senden başkasıyla asla olamam. o güne kadar beklemeliyim. o gün karşına dışı değil içi değişmiş biri olarak geleceğim. bana güvenmemekte haklısın fakat aklen büyümemiştim. bak şimdi büyüdüm. yeterki bana inanabil. seni görebilirim umuduyla aynadan sol omzuma bakar oldum kalbine hasta olduğum adam. beni bekler misin?