Çiçek Abbas filmini bilmeyeniniz yoktur, var mı ? Yoktur, herkes bilir. Herkese benden çaaayy sahnesi vardır o filmin, aynısını yaptım. Yemin ederim, hayal falan değil, içeriye girişim, ellerimi havaya kaldırışım, her şeyiyle aynıydı, hayal değil. Önce garsonlar şaşırdı, aylardır aynı şeyleri sipariş ettiğimden artık bana ne içersiniz diye sormuyorlardı, bir fincan kahve getiriyorlardı geldiğimde, bende fayansları izliyordum.

Gizem yine oradaydı, oturuyordu. O çok şaşırmadı ama, biliyordu taşaklı olduğumu, param her şeye yeterdi, yetmeyecekti ama olsundu, merhaba dedim, bu çok çok nadir yaptığım bir şeydi, eğer Gizem cevap olarak heralde deseydi, onu döverdim, çünkü o benim hayalimdi, hayaller gerçek olamadıkları için hayaldir zaten, hayalleri seviyordum. Merhaba Melih demekle yetindi, saçının kızıllığı sesine vurmuştu, şaka şaka, saçının kızıllığı sesine vuramaz, öyle çok saçma olur, dediğim gibi bazen saçmalarım, ama bu şakaydı, karşısına oturdum. Bütün garsonlar işi bırakmış bizi izliyordu, herkese çay diye yineledim, ilkinde inanmamışlardı çünkü.