biraz yanlış anlaşılma olmuş, o varken yaşama sebep buluyordum şimdi o yok nefes almayı bile gereksiz görüyorum. gerisinde haklısın. vicdanım şu yönden rahat; h.sonları gider çalışırdım ailemden habersiz sırf ona hediyeler almak sürprizler yapmak için. burdan şunu çıkarabilirsin kız sana paran için bakmış, ama o kadar seviyesiz bir insan olsaydı bir yıl sürdürmezdim panpa zaten. vicdanım şu yönden rahat değil; ciddi evlilik hayalim vardı abisi ablasıyla konuşurdum hep, beni tanır, güvenir ve severlerdi. onu bırakan ben oldum. mecbur kaldım. ondan sonra; sevgim azalsaydı şu an hala aldığı hırkayı giyiyor olmazdım bu sıcakta ama güvenim 0 diyebilirim. gözlerine kilitlenir 1 saat boyunca rahat izlerdim hiçbir şey demeden istemeden yapmadan. çok saf bir ilişkiydi hata yaptığımı hiç düşünmedim hep onu mutlu etmeye uğraştım ama şu an yüreğim yanıyor panpa bana bunu nasıl yapabildi diye. bu bir ay içinde gelen tekliflerin haddi hesabı yoktu, bunu böbürlenmek için söylemiyorum panpa halimi anla diye. ama benim hiçbir kadına güvenim kalmadı gibi hissediyorum hep ya şöyleyse ya böyleyse paranoyası içine girmekten kafayı yemek istemiyorum. sence yeni bir ilişki beni kendime getirebilir mi veya güvenmemeye devam mı edeyim? çoktan çok gider misali çok sevdim diye mi çok çektim?