Kafama koymustum ya bir kere. Ertesi sabah tekrar plana koyuldum. Dikkat çekmemem gerekti. Pisman hareketler sergileyecektim.Ve sonra haplara basvuracaktim. Evet tam olarak da böyle dedim kendime. Planima koyuldum. Babam ise gitmemisti o gün, annem ve onunla ilgilendim hep ayrilmadim yanlarindan. Yillar sonra onlari güldürmek için sakalar yapiyordum, özür diliyordum pismanim diye. Hafifte olsa güldürmeye basarmistim babami. istemeyerek de olsa o günü öyle geçirdim. Gece olmaliydi bir an önce.