Artık intikamımı da aldığıma göre işim bitti diye düşünüyordum, rahattım. içimde ki sessizliği uzun zamandır görülmeyen pgibopat adam bozdu. Son bir işin kalmadı mı? dedi. Cevap vermedim, içten içe o kekolara karşı gerçek bir zafer kazanmadığımın farkındaydım. Hadi kalk prenses son bir işin kaldı, sonra rahatsın dedi pgibopat adam. ilk defa bana sövmeden aşağılamadan bir şey anlatmaya çalışması benden memnun olduğunu gösteriyordu. Bu bana moral getirmişti. Kalkıp etraflıca düşündüm o dıbına kodumun kekolarına ağır bir ders vermeliydim öyle basit bir şey değil. En son hayatımda yapmayı hiç düşünmediğim bir şeyi düşündüm. Bu benim için bile fazlaydı ancak polise yakalanmadığım sürece kekolara gelecek zarar zerre gibimde değildi. Ertesi gün gidip peruk aldım, farklı bir tarzda giyindim ve kekoların mekanının oralara gittim. dıbına kodumun fuşiitçisinin ağzı hala şişti. Bana yaklaştı ve para istedi, konuşmadan parayı verdim. Beni tanımaması içimi rahatlatmıştı. Akşama kadar bekledim, akşam olup ayrılırlarken peşlerine takılıp evlerine kadar gittim. Artık nasıl bir yer olduğunu biliyordum 2 keko aynı evde kalıyordu 2 katlı bir evin birinci katındaydılar. Eski ve bahçeli bir binaydı, o sırada deli gibi köpek sesleri duyuldu kekolar arkaya döndü içlerinden biri bakıp bana 'hayırdır birader' anldıbına gelen artislik el hareketini yaptı. Daha fazla üstelememin bir anlamı olmadığını düşünüp eve gittim