Sabah olduğunda hoca köye inmişti... Hocanın ablası uyumaya devam ediyordu.Ben de elimi yüzümü yıkamaya giderken merdivende hocanın kızıyla karşılaştım.
Günaydın dedim... Başını salladı.
Konuşmayacak mısın dedim... Bunu dememle hocanın ablası birden kapıda belirdi "o konuşmaz" dedi.
Ters bir biçimde söylemişti...
Biliyorum bunca zaman konuşamamıştık zaten dedim.
Evet ama istese de konuşamaz... O senin benim gibi değil dedi.
Nasıl yani dedim ?
Bak evladım ben Fesna'ya bakışını gördüm (Kızın adı Fesnaymış o an öğrendim).Şu an dünya üzerinde kimse ona öyle bakamaz ama sen istisnasın çünkü sen de onlara bulaşmışsın dedi.
Kimlere dedim ?
Fesna bizim gibi adem'in soyundan değil , o ateş'in soyundandır... Onun yüzünü görmek istemezsin dedi.
Peki nasıl oluyor da görüyorum , nasıl oluyor da onu hissediyorum dedim.
Onu bu köyde sadece hoca , ben ve sen görüyoruz... Bu yaşa kadar hocanın bir kızı olduğunu biliyor muydun ? Tabi ki bilmiyordun çünkü Fesna görülmez evlat dedi...
Hocan günlerdir bunu senden saklamak istiyor , cinnilerin ne kadar içine bulaştığını görme diye Fesna'yı sana normal gösteriyor ama durumun kötü evlat. dedi.
Kadın konuştukça gözümden yaşlar süzülüyordu... Kimsenin görmediği , kimsenin hissedemediği şeyleri görmeye başlamıştım.