hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı ama yiyecek bulmam ve kendimi güvene almam lazımdı bir tane sürüden ayrılmış yavru bir otobur dinazor gördüm avlayabilirmiyim acaba diye bıçağımı kontrol ettim. riski almaya değerdi çünkü tek kendimi değil, dinazorumuda beslemem lazımdı. hemen pusu kurdum ağaçların arasına otobur bana doğru geliyordu ufak birşey di zaten kolay olabilirdi yakalaması. iyice yakınıma geldi nefesimi tuttum. ya hak diye ileri atıldım. tuttum boynundan dinazoru debelendi biraz ama hemen kemikten yaptıgım bıçağımı bogazına sapladım işini bitirdim orada. kan kokusunu alan diğer etoburların gelmesi an meselesiydi sürükleye sürükleye barınagımın kapısının önüne koydum çünkü içeri koyarsam yavru dinazorum yiyebilirdi. şimdi sıradaki iş ağaçların dallarına bakıp halat kıvamında dallar bulmaktı yavru dinazorumu bağlayabilmek için. ileride söğüt ağaçları vardı suyun kenarında. gittim ağaca yere değen parçalarından kopardım 4-5 dal alıp barınagıma doğru yürümeye koyuldum. tam o sırada arkadan çokta uzagım olmayan bir mesafeden ses geldi . aman tanrım o ne korkunç sesti öyle arkamda kocaman bir dinazor beni kovalıyordu sprinter koşucuları gibi depara kalktım elimde dallar.. hemen barınaga girdim önüne koydugum etimide almayı unutmadım. girdim içeriye benim yavru dinazordan ses seda yoktu öylece oturuyordu galiba bana alışmıştı. beni kovalayan dinazor geldi yuvamın önünden koşarak geçti. gerizekalı beni görmedi diye sevindim ama asıl şokla yerle bir oldum o dinazoru kovalayan koca bir T-rex! oda onun arkdasından koşarak gitti hayatımda gördüğüm en büyük dinazordu. şoku atlattım biraz dinlendikten sonra işe koyuldum önce dallarla yavru dinazorumu bağlamam için bir şeyler yapmam lazımdı...