Edit: Oku pişman olmassın...

Bundan yıllar yıllar önceydi. 4.veya 5. Sınıfdayın galiba. Neyse beyler o zamanlar köyde yaşıyoduk. Bi yaz günüydü havalarda sıcak serinlemek için ne yapsak diye düşünürken aklımıza havuza girmek lazım. Tabi havuz var ama tarlaları sulamak için yapılan havuzlar dağın taşın tepesinde. En sonunda uzak ama güvenilir bir yer aklımıza geldi. 3 kişiydik bir benden 2 yaş küçük biride 3 yaş 1 büyük. Öyle böyle derken biz gidiyoruz geziyoruz. Havuza girdik çıktık serinledik. Eee tabi ufaklık havuza cıs cıpıldak girip çıkıyoruz. Şöyle böyle derken benle benden büyük olan çoçuğun aklına bi binlik geldi. (Bu arada benden büyük olanın adı Muro). Dedik ki biz bu ufaklığı gibelim ee oda boş dururmu oda bu olayı onayladı. Derken biz bu çocuğu ikna etmeye çalışıyoruz ama nafile çocuk olmaz diyor. Sonunda o kazandı biz pes ettik. Köye doğru gitmeye karar verdik. Giderken erik bahçeleri gözümüze çarpdı. Hemen daldık oraya cepleri doldurduk oradan uzaklaşdık. Sonra bi havuz daha gördük. Dedim hadi bi daha havuza girelim. Onlarda boş durur  mu tamam dediler girdik çıktık girdik çıktık. Yine bu çocuğun zütü gözümüze çarpıyor ufaklık aklıyla bizim haşmetliler israil tankları gibi havalanmaya başladı biz tekrardan başladık çocuğu ikna etme çabalarına. Ama yok çocuk olmaz diyor. En sonunda dedik ya biz seni giberiz yada seni burda yalnız koyar gideriz. Ee çocukda ufak köyde oldukça uzakdayız. Yolları bilmiyor em küm derken biz bunu ikna ettik. ilk muro gibcek sonra ben. Biz bunu otların arasına soktuk. Muro arkasına geçti başladı sokmaya çocukda istekliymiş ama naz yapıyormuş. Amk erkek kezbanı muro giberken çocuk bağırdıkça bağırıyor. Bende ön tarafına geçdim muro arkandan vuruyor haşmetliyi bende ağzına dolduruyorum erikleri. Yani çocuk hem erik hem yannan yiyor. Sonra sıra bana geldi. Muro diyor olum içine dakınyon mu  içine dak diye bende diyorum yok amk yanaklarını gibiyorum tabi dakıyorum neyse biz bunu güzel bi gibdik eriklerle karnını doyurduk. Başladık köyün yollubu tutmaya. Köye vardık kimseye bahsetmicez diye sözleşip evlere dağıldık. O günden sonra her canımız istediğinde çocuğu gibiyorduk neredeyse nikahımıza alıcakdık. Panpalar bu da böyle bi anımdır.