Hasan Sabbah, çocukluk arkadaşı Nizamülmülk'ün vezir olduğunu öğrendiğinde çok sinirlenmişti. Çünkü yıllar önce kavga etmişler, hatta bir gün aralarında çıkan kavgadan Nizamülmülk tek gözünü kaybetmişti. Sonradan saray mektebine yazılmış, hatta Melikşah'ın gözüne girip en yakın dostu olmuştu.

Bir gün Hasan Sabbah kalenin bahçesinde dolaşırken fedailerinden birinin üzerine doğru koştuğunu gördü. Elinde bıçak vardı ve niyeti belliydi. Hasan'ın korumalarından biri adamı okla vurdu. Adam Sabbahı öldüremeden yere yığıldı. Ölmeden önce son sözleri

Sen peygamber değilsin Sabbah, hepimizi kandırdın olmuştu.

Hasan Sabbah müridlerinin artık eskisi kadar sadık olmadığını anladı. Birşey lazımdı. Onları kendine sonsuza kadar bağlayacak bir şey..