Garip hissediyorum kendimi en çok onun yakınında..
Nefes alamıyorum sadece onun nefes alışverişi bile yetiyor.
Bana bir bakışı var anlatamam ona bakarken bütün dünya duruyor sanki dünya ile teması mı kesiyorum.
Ama en çok ne koydu biliyor musun hayır beni kabul etmemesi değil 16.mart. 2016 idi whatsapp a bir fotoğraf ekledi o an dünyam başıma yıkıldı sevgilisinin sırtına binmişti ve saçları ile hem kendi yüzünü hemde çocuğun yüzünü kapatmıştı o fotoğrafı görünce zaten yıkıldım ilk defa duygularım yüzünden ağlıyordum neyse galiba benim onu sevdiğimden emin değildi whatsapptan yazmıştım ona seni seviyorum diye kabul etmemişti bende birkaç saat sonra yazdım telefon bende değildi arkadaşım herkese yazmış dedim ama inandı mı onu bilemiyorum.
Artık telefon elindeyken aklıma sevgilisi ile konuştuğu geliyor hep, kulaklık ta Halil Sezai isyan çalıyor ve gözden düşen bir damla yaş...
Kimseyi takmıyorum artık en yakın arkadaşım da sattı artık konuşacak güvenecek sadece abim var oda ukraynada zaten beni fazla takmaz..
Benim bi arkadaş var Hüseyin bunun arkasında oturuyor o bazen Hüseyin'in yanına geçiyorum ne Hüseyin konuşurken dinliyorum nede hoca sadece onun nefes alışverişi ve konuştuklarını dinliyorum. Hep istemiştim keşke kokusunu içime çekebilsem bir parfüm e yüzlerce TL para veriyoruz ama onun kokusu bir araba parası kadar ederdi keşke parfümü olsa da üstüme sıksam her zaman o koksam.
Ona ilk çıkma teklifi ettiğim günü hazırladım bir anda sanki herşey çok hızlı gelişmişti bir cesaret yazmıştım tam 3 saat cevap vermedi bende kabul edecek diye hayaller kuruyordum onla buluşacağım aklıma geliyordu ona sarılıp kokusunu içime çekiyordum sanki herşey gerçek gibiydi...
Adam gibi sevenin ödülü müydü yanlızlık?