Güneş doğmayan bir yerdeyim bayadır. Ruhumu bağladığım yildızından düştüğüm günden o günden beri.Bir hevesle yanan ruhum en sonunda soğuk ve gri bir kül yığını oldu.Önce alışamadım,o kasvetli ruh halinden çekip çıkarmak istedim kendimi.Çabalarım boşa çıktı, tutunmaya çalıştığım her şey elimde kaldı. Alıştım sonra. Gölgelere/gölgerime teslim oldum. Artık o acı yerini koskoca bir hissizliğe bıraktı,ben düşünmeyi bıraktım, dünya beni bıraktı.
Bir intaharı haklı çıkaracak sebeplere sahibim.Ne bunu yapacak cesaretim var,ne yaşama isteğim. Yıllar üstüste binecek,ben yine sonbaharı/eylülü bekleyeceğim.O sonbaharlardan birinde uygun adım ecele koşacağım.