Ses tellerim asırlardır kör düğümdü, suskun bir çocuktum bu yüzden. Gölgemle konuşurdum, bağıra bağıra hemde. Denize düşmüş bir yıldız gibi zamanla soğuyordum bende, sanki düşmeden önce milyon santigrat derecelerde değilmişim gibi. Kasvetli bir günde dünyaya gelmiştim sanırım, intiharım için fazlasıyla çabalıyordum çünkü. Gölgeme göre bir deliydim, denize göre bir dahi. Öğrenmiştim yaşamayı, bir öğretmenin gelip bana ölümü öğretmesini bekliyordum sessizce.