42.Gün

Affetmiyor, dinlemiyo bile günlük. Evinin önünde bekledim saatlerce ama cama bile çıkmadı. Beni görünce adımlarını hızlandırıyor uzaklaşıyor benden.En çokta bu canımı acıtıyor. Annem halimden şüphelenmeye başladı. Neyaptın kızımı üzdün filan diyor. Birşekilde geçiştiriyorum. Okulların açılmasınada çok az kaldı.Off nabıcam ben ya.

43.Gün

Bugün dışarı çıktım, biraz gezdim kafam dağılsın diye. Aysenanın evinin önünde oturdum görürüm diye filan ama gene duvarlarla camlarla bakıştık.

Eve gittim, kapının önünde Aysenanın ayakkabılırını görünce biran afalladım. Titreyerek kapıya tıkladım. Kapı biraz geç açıldı. Annem açtı kapıyı.

+gel buraya haylaz dedi azarlar gibi

Salona girdim direk ama kimse yoktu. Annem geldi arkamdan sonra odana git seni orda bekliyor dedi. Girdim odaya günlük, ayakta beni bekliyordu.

Biraz sesizlik oldu, korkuyordum çünkü gider diye sonra tutamadım kendimi

+özür dilerim Aşkım

Der demez boynuma sarıldı sonra ağlamaya başladı, bende ağladım dayanamadım daha fazla.

Uzun süre öylece kaldık, ağlaştık özlem giderdik. Sonra

-Affettim seni deli dedi yine sarılık. sonra gitti.

Barıştık galiba günlük, çok mutluyım ama 2 haftanın yorgunluğundan belli edemiyorum. Sanırım uyicam.iyi geceler günlük.