Günler geçmişti eylül yoktu. Vazgeçmiştim maddelerden. Çünkü eylül en güzel maddenin kendisi olduğunu öğretmişti bana. Ben en guzelimi arıyordum gece gündüz. Buluncaya kadar da devam edecekti bu. Bir yıl oldu eylül yine yoktu. 18 ime girecektim o gün. Eylül ün 8 i. Caddeler boyu yuruyordum, sahil kenarında toplanmış bir kalabalik gördüm polisler ambulans. Ağır adimlarla yaklastim oraya. Yerde yatan bir bayandi. Kanlar icinde kiyafetleri cikarilmis bir halde. Kimdi bu yüzüne baktim. Eylüldü. Benim sonbaharimi almislardi. Benim sonbaharima leke surmuslerdi. Konusamadim cikmadi sesim. Aglamak istedim ama yapamadim. Simsiyah gozleriyle bana bakiyordu sanki. Ozur diliyordu kim yapmıştı bunu neden kim kiymisti ona.