Geldi yanima oturdu. Hicbir sey soramadim. Uzatti yine basladik icmeye. Bu kez oyle abartmıştik ki o da gidememisti bir yere. Sabah gözümü actigimda omzumdaydi. Gökyüzünü seyredaldim. Dedemin omzunu hissetmenin verdiği güveni hatirladim. Bu da ona benziyordu. Gozlerini izledim dakikalarca. Cok güzeldi bu güzellik hayra alamet degildi. Ama bakmadan da duramiyordum. Bir an açtı gozlerine gitmem lazim dedi. Onu bir daha görememekten korktum. Tekrar gelecek misin diye sordum bir öpücük kondurdu yanagima kosarak uzaklaşti. Agib mi oluyordum yoksa. Bu aşk olamazdı bu yasak bir sevda olurdu anca. Adini bile bilmedigim ama yaninda kalmaktan vazgecemedigim bir sevda. O bir maddeydi belki de benim için. En zehirli madde.